Mijn verhaal · 12. april 2018
In mijn hoofd zitten allemaal losse eindjes... en nee dat komt niet door de losse schroeven :) Deze losse eindjes hebben betrekking op verschillende thema's, onderwerpen en personen. Het losse eindje wat mij de afgelopen periode bezighoudt is het woord 'schoon'.
Ken je het gevoel dat je net in een bepaalde flow zit, dat het nét allemaal op rolletjes loopt? Dat je mooie dingen met mooie mensen mag doen. Dat er niets (ok bijna niets) misgaat en dat jij om jou heen alleen maar lachende gezichten ziet. Ken jij dat gevoel? Nou ik ook...totdat
Mijn mening · 22. maart 2018
De naam Denise is afgeleid van het Griekse Dionysos. De god van het feest. Nou en ik doe mijn naam graag eer aan en ben zeker niet vies van een feestje. Of het nu privé of zakelijk is. Steeds ben ik op zoek naar mooie locaties die bijdragen aan het WOW-effect van mijn evenement.
Mijn mening · 16. maart 2018
BasQ Kitchen aan de Grote Markt 188 in Rotterdam.
Een klein stukje van Spanje middenin Rotterdam
Mijn mening · 12. februari 2018
Cruisen is niet duf en zeker niet voor the rich, famous and very old. Cruisen is meer dan alleen handig in de auto. Het is maximaal genieten, zelfs of misschien wel juist met jonge kids.
Twee kleine ogen kijken mij aan. De één wat troebel door staar, maar dat maak de blik die vertrouwen uitstraalt niet minder waar. Een blind vertrouwen om precies te zijn. Het vertrouwen dat ik er voor haar ben en dat ik zal doen wat goed voor haar is. Maar klopt dat wel? Zal en kan ik doen wat goed voor haar is? Zij betekent zoveel voor mij en ik wil zo graag teruggeven wat zij mij gegeven heeft, maar dat zal volgens mij nooit meer lukken in de tijd die wij nog samen hebben.
Ik ben op zoek mooie waterige druppels, naar hartverscheurend janken en naar voor mij waarschijnlijk het onmogelijke, althans zo voelt dat nu.... Nu heb ik alleen maar droge tranen...en een afschuwelijke leegte., mijn stille verdriet. Ik wil ongegeneerd kunnen huilen, troost durven zoeken en open durven praten over mijn verdriet. Morgen (19 november) is het namelijk de sterfdag van mijn vader.
Het is even stil geweest en niet zonder reden. Het schrijven van een blog is me-time en helaas was er de afgelopen tijd weinig ruimte voor me-time. Dat moet ik anders zeggen, ik heb mezelf de afgelopen periode minder me-time gegund. Zoals ik eerder al zei, is het bij mij in mijn hoofd, maar ook in mijn leven en zeker in mijn agenda 'Alle Dagen Heel Druk'. En weet je, ik heb dat nodig. Ik kan niet zonder die drukte, die drukte geeft me het gevoel dat ik leef.
Silent coach
Ik schrijf niet om de aandacht, de bevestiging of wat voor reden dan ook. Ik schrijf dit omdat ik het fijn vind om dingen van mij af te schrijven. Ik doe het niet om de mening van een ander, maar moet bekennen dat de reacties op mijn voorgaande blogs wel heel goed voelen. Ik ben dit jaar de uitdaging met mezelf aangegaan om aan een betere ik te werken. Het schrijven van mijn blogs helpt me bij het ordenen van mijn georganiseerde chaos. Het is mijn stok achter de deur.